شهيد عبدالرسول نمونه اي از رزمندگان دلير و شجاع اسلام بود؛ در سختي ها صبر مي‌كرد و مشكلات در جنگ را به جان مي‌خريد. مجاهدت هاي او در طول 6 سال از آغاز درگيري در كردستان شروع شد و تا روزي كه عمليات غرورآفرين والفجر 8 به پيروزي رسيد ادامه داشت. هميشه سعي مي‌كرد نيروهايي را كه تحت اختيار داشت به استقامت و ايستادگي در برابر دشمنان فراخواند. ترك جبهه برايش خيلي مشكل بود و مي‌گفت: «رفتن به خط مقدم جبهه برايم خيلي بهتر از رفتن به مرخصي است. پيمان بسته ام آنقدر در جنگ بمانم و آنقدر از غرب به جنوب و از جنوب به غرب بيايم تا كربلا را زيارت كنم و يا شهادت نصيبم شود.» عبدالرسول از قابليت نظامي و روحي خوبي برخوردار بود و همين باعث شده بود تا بتواند نيروهاي زيادي را جذب جبهه كند. در عشق به شهادت و نترسيدن از مرگ در راه خدا بي نظير بود و از سنگيني آتش دشمن هراسي نداشت.