ستارگان درخشان، عنوان مجموعه کتاب هایی است که هر یک بنا دارد خواننده اش را با یکی از سرداران شهید اصفهان مأنوس کند. که البته آنچه بیان می شود شرح بزرگی آن شهدا نیست که شرح بزرگی آنان داستانی است به بلندای یک عمرواینها خاطراتی است کوتاه از زندگی سراسر بندگی‌شان. آبروی اندکمان را توان ضمانتی اگر باشد و چشمان بی رمغمان را ذوق باریدنی ، این مجموعه را نذر آرامش دل های مسموممان می‌کنیم مگر از بیماری برخیزد و دوباره نام معطر شهدا را در خویش زمزمه کند. این کتاب خاطرات «سردار شهید محمدرضا افیونی» است. سردار شهید محمد افیونی در سال 1341 در شهر اصفهان دیده به جهان گشود و در خانواده ای مذهبی پرورش یافت . در شکوفایی انقلاب و بر اندازی نظام فاسد پهلوی علی رغم سن و سال کم شرکت فعال داشت. با پیروزی انقلاب اسلامی علاوه بر حفظ سنگر علم و دانش در سنگر بسیج نیز مسئولیت پذیرفت. بارها و بارها به استقبال خطر رفت و رنج ها و تلاش های بی شمار را برای پیشبرد اهداف انقلاب به جان خرید و آرام نگرفت. با آغاز جنگ تحمیلی سوی جبهه ها رهسپار شد و مدتی را در جبهه ی جنوب گذراند . پس از مدتی برای مبارزه با ضد انقلاب در کردستان به این خطهۀ مظلوم رفت و تا زمان شهادت درخدمت انقلاب و محرومان ستم دیده بود و در سمت جانشین سپاه کردستان در عملیات کمین ضدانقلاب در مریوان به شهادت رسید.

برشی از کتاب

مادر چادرش را سرش کرده بود و دور حیاط می‌گشت. گاهی هم داخل کوچه می‌رفت وبرمی‌گشت. نگران بود. تا حالا نشده بود محمد این قدر دیر به خانه بیاید. در باز شد ومحمد دوید داخل خانه. با سر و روی خاک آلود و لباس های گلی. _آخه مادر معلوم هست تو کجایی؟ نگاهش را به نگاه مادر دوخت و گفت: تظاهرات. مادر با عصبانیت گفت: توهنوز بچه ای! عقلت نمی رسه. آخه تو را چه به این کارها. سرش را زیرانداخت و گفت: مادرمن! این حرف را نزنید. ماباید برویم، ما باید دنبال انقلاب باشیم.