آسمانی های خاکی 12 (محسن رضایی)

هم زمان با اوج گرفتن نهضت امام خمینی، محسن تنها 16سالش بود که به صف انقلابیون پیوست. هر کجا تظاهرات و مجلسی انقلابی بود، محسن آنجا حضور می‌یافت و اعلامیه های حضرت امام را توزیع می‌کرد و اخبار روز قیام را در جامعه گسترش می‌داد. بعد از فرار شاه، محسن با حضور در مسجد جامع محل، برای برقراری امنیت شب تا صبح نگهبانی می‌داد. بعد از انقلاب، یکی از فعالین بسیج بود و با شروع ناآرامی های ضد انقلاب در کردستان به آنجا اعزام شد و به دفاع از حریم اسلام پرداخت.
در نخستین ماه های شروع جنگ تحمیلی، محسن عازم جبهه ذوالفقاریه در آبادان شد. دوستانش به او ژنرال کوچک می‌گفتند. با اینکه دانشگاه جنگ ندیده بود اما در کار دیده بانی استاد بود و بسیار دقیق به قبضه های خمپاره، گرا می داد. در حال انجام مأموریت به شدت مجروح و بستری شد. اما این مرخصی اجباری او زیاد طول نکشید و خیلی زود عازم منطقه عملیاتی شوش شد و در عملیات فتح المبین شرکت نمود.
در عملیات محرم، محسن فرمانده گردان 365 فتح از تیپ هشت نجف اشرف بود. با تشکیل گردان توسط محسن، نام و عنوان آن نیز به پیشنهاد احمد کاظمی، توسط خود محسن انتخاب شد. گردان فتح در این عملیات، خط شکن بود. او توانست با تصمیمات فرمانده دلیر و شجاع خود، در همان ساعات اولیه عملیات، سنگرهای کمین دشمن را منهدم کند.
عملیات آخری که محسن در آن شرکت داشت و او را رهسپار خط سرخ شهادت نمود، عملیات والفجر مقدماتی بود. او در این عملیات، مسئول اطلاعات عملیات تیپ 3 روح الله بود.