فرهنگ و تمدن اسلامی از دیدگاه مستشرقین (‌دیروز و امروز)

در این نوشتار مباحثی در خصوص تهاجم فرهنگی را مورد نقد و بررسی قرار می دهیم و همچنین روند اسلام گرایی غرب و ابتذال بی‌حد و لجام گسیخته غرب را بصورت خلاصه اشاره‌ای می‌نماییم. با بررسی نمودار سیر تاریخی فرهنگ و تمدن اسلامی مشاهده می‌شود که فرهنگ و تمدن اسلامی دچار فراز و نشیب ‌های زیادی بوده است و با کمی تأمل در می‌یابیم که به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شاهد رشد بسیار چشم‌گیری در خصوص تولید و پیشرفت علم در سطح قابل ملاحظه‌ای شده‌ایم که مؤید و بشارت این موضوع می باشد که بار دیگر ایران اسلامی به جایگاه علمی اصلی خود باز گردد.

برشی از کتاب

بعد از طبری معروف‌ترین طبیب اسلامی محمد بن زکریای رازی متوفی به سال 320 هـ.ق است. او که متجاوز از دویست و بیست جلد کتاب و رساله در فنون مختلف نوشته که معادل نیمی از تألیفاتش در علم طب است.
گوستاولوبون می نویسد: مشهورترین طبیب عرب، رازی است با کتاب الحاوی و منصوری که برای امیر منصور فرستاد و آن ده قسمت است:
1 ـ تشریح 2 ـ افرجه 3 ـ اغذیه و ادویه 4 ـ حفظ الصحه 5 ـ دواهای زیبایی پوست 6 ـ حفظ الصحه پوست 7 ـ جراحی 8 ـ سموم 9 ـ تب 10 ـ امراض به طور کلی
از آنجا که محمد بن زکریای رازی نخستین پزشکی است که در بیماری مهم و خطرناک آبله و سرخک را به خوبی شناخته و از عهده وصف آنها بسیار نیکو برآمده بدین لحاظ این کتاب مقام بزرگی در عالم طب پیدا کرده است. بسیاری از مورخان و دانشمندان غربی بر این باورند که کتاب آبله و سرخک رازی، بزرگترین نوشته وی است. برای نمونه کاستیلیونی، استاد تاریخ طب پادوا (ایتالیا) در کتاب تاریخ طب خود درباره این کتاب چنین نوشته است: « از نظر تاریخ طب مهم‌ترین اثر رازی کتاب وی درباره آبله و سرخک است. این کتاب نخستین اثر پژوهشی و دقیقی است که ما درباره بیماری های عفونی می شناسیم.»
این کتاب را نخستین بار ژوالا در سال 1498م در شهر ونیز به لاتین، سپس در سال 1548 م جک گوپی به یونانی، درسال 1558 م کولن لاتینی آن را به فرانسه (پواتیه) در سال 1766 هید و جان چنینگ به انگلیسی و در سال 1768 ژ.ژ . پوله به فرانسه و در سال 1848م کرین هیل به لاتینی و در سال 1866 ترجمة لاتینی آن در لندن تجدید چاپ شد. در سال 1872 ون ویک اصل رساله عربی را در بیروت چاپ کرد و در سال 1911 ک . اُپتیس آن را به آلمانی ترجمه و چاپ کرد.
از آن گذشته این کتاب نزدیک به چهل بار در شهرهای بال سوئیس و گوتینگن آلمان و لندن و پاریس چاپ شده است.